Een vrije zaterdagavond, of toch niet
Het is zaterdagavond en ik heb geen dienst.
We hebben ons voorgenomen om onder het genot van een hapje en een drankje een film te gaan bekijken. We zitten amper aan de koffie of de bel van de voordeur wordt herhaaldelijk en onophoudelijk ingedrukt.
Vanuit mijn ooghoek heb ik wel iemand voorbij zien komen, zonder te zien wie het was, sta ik op en zeg “dit moet een bekende zijn”.
Bij het openen van de voordeur, zie een buurvrouw uit de
straat staan.
Het enige wat ze zegt is, “je moet even bij Jaap komen kijken, hij is niet
goed geworden”.
Na dit gezegd te hebben, draait ze zich al om, om weer naar huis te gaan en
niet afwachtende op mijn reactie. Vlug draai ik mij om, trek snel mijn slippers
aan en gris mijn telefoon van de tafel en zeg kort tegen mijn vrouw wat er aan
de hand is. Vlug ren ik achter de buurvrouw aan en haal haar in bij haar
voordeur. Ik vraag in het voorbijgaan, waar is Jaap?
Ze antwoord boven in de douche. Vlug vraag ik of de ambulance is gebeld? Hierop
antwoord ze met ja, dat is gebeurd.
Onderaan de trap schop ik mijn slippers uit en vlieg naar boven. Ik tref Jaap liggend in de douche aan en heb al spijt dat ik de slippers heb uit gedaan, mijn sokken zijn in no time zeiknat. Ik kniel naast Jaap en voel in de hals of er nog een hartslag voelbaar is, want hij ligt met gesloten ogen op de vloer. Die is er niet!!, op dat moment stopt er voor het huis een auto met sirene waarbij ik dacht dat het de ambulance was.
Ik besef me meteen dat dit een reanimatie is, loop snel naar beneden en zie de politie i.p.v de verwachte ambulance. Ik roep tegen de agenten om de AED mee te nemen i.v.m. de reanimatie.
Voor ik goed en wel weer boven ben, staan beide agenten naast me in de douche en samenhalen we Jaap uit de kleine doucheruimte vandaan en leggen we hem op een van de slaapkamers neer. In deze slaapkamer ligt een van de zoons op bed, mijn voorkeur was een andere slaapkamer om de zoon te sparen (weggelaten i.v.m. privacy redenen) maar in de haast begrepen de agenten dit niet. Ik begin direct met de hartmassage terwijl een van de agenten de AED klaarlegt. Na de eerste keer van 30 massage en 2x beademen, schuift er een voor mij onbekende dame aan het hoofd en begint met een meegebrachte beademingsballon de beademing over te nemen.
Al drukdoende komen mijn collega’s van de brandweer binnen, standaard bij een reanimatie wordt het MOB (Medische Ondersteuning Brandweer) gealarmeerd. De eerste collega die binnenkomt, tikt me op de schouder en zegt ga door, dan leg ik de spullen vast klaar.
Afwisselend met de collega’s van de politie masseren we Jaap, totdat mijn collega het kan overnemen van de politie. En samen doen we het beademen en het masseren, waarbij het me opvalt dat het beademen van Jaap niet goed gaat. Ik krijg de ingeblazen lucht niet in de longen, alsof er een obstructie is, maar die was er niet, dat had ik al bekeken. Ondertussen hoor ik de agenten vragen waar de ambulance blijft want het betreft een daadwerkelijke reanimatie. De 1e ambulance moest vanuit Arnhem komen en de 2e ambulance kwam ergens achter Barneveld vandaan.
Het duurt lang voordat de 1e ambu ter plaatse is, en deze collega’s ken ik niet.
Bij binnenkomst leggen zij de spullen klaar en nemen de beademing van mij over, en ik zie dat ze de “AutoPulse” (hartmassageapparaat) bij zich hebben.
Op het moment dat de 1e ambu gearriveerd is, hebben wij Jaap 2x een schok toegebracht middels de AED van de politie.
De eerdergenoemde dame heeft plaats gemaakt voor mijn collega’s van de brandweer en is weer vertrokken. Achteraf bleek zij een verpleegkundige te zijn van de SEH (Spoedeisende Eerste Hulp).
Samen met de bemanning van de ambulance zetten we de reanimatie voort, waarbij ik bij de verpleegkundige aangeef om ook de “AutoPulse” in te zetten, maar mijn opmerking wordt genegeerd. Als ook de 2e ambulance arriveert wordt het wel erg druk in de kamer en de aanwezige politieagenten hebben nu tijd om zich te gaan richten op de familie.
Ondertussen is de oudste zoon bij zijn broer aangeschoven en
samen aanschouwen zij de reanimatie van hun vader. We zijn nu ruim 20 minuten
aan het reanimeren en ik geef wederom aan om de “AutoPulse” te gaan gebruiken,
maar ook hier slaat de verpleegkundige niet op aan en mijn collega kijkt mij
aan met een onbegrijpende blik in zijn ogen.
Als de 2e verpleegkundige de botboor gaat gebruiken, geef ik voor de
3e keer aan om de AutoPulse in te zetten, maar wederom krijgen we
hier geen positieve reactie op. Op dit moment zijn mij collega en ik afgelost
door het ambulancepersoneel en kijk ik mijn collega aan en hij begrijpt meteen
mijn bedoelingen. Samenbrengen we de AutoPulse in stelling. Omdat er aan het
hoofdeinde geen ruimte is, doen we dit aan het voeteneinde van Jaap.
Uiteindelijk reageert de verpleegkundige van de 1e ambu en maakt
plaats om de AutoPulse in te zetten.
Als de AutoPulse eindelijk zijn werk doet, heb ik even de
tijd om de agenten bij te praten en natuurlijk ook de buurvouw. In het kort leg
ik haar uit wat we aan het doen zijn en wat we hopen te bereiken. Van haar
verneem ik op dit moment dat Jaap waarschijnlijk al ruim 20 minuten onder de
douche heeft gelegen voordat ze hem vonden.
En deze informatie deel ik dan ook met de aanwezige verpleegkundigen. Nadat men
het reanimatie protocol meerdere keren hebben doorlopen, zonder het gewenste
resultaat, wordt besloten om de buurvrouw te informeren wat de laatste stand
van zaken is en dat het na ruim 45 minuten reanimeren het eigenlijk geen zin
meer heeft om door te gaan. De buurvrouw geeft aan dat het goed is zo en dat ze
er vrede mee heeft.
In de slaapkamer, stoppen we de reanimatie en ruimen de boel op.
Omdat Jaap, hier niet kan blijven liggen, vraag ik aan de buurvrouw wat haar
wensen zijn?
Waarbij ik aangeeft om Jaap eventueel op de bank in de woonkamer te leggen in afwachting van de begrafenisondernemer. Hier stemt zij mee in en samen met de collega’s van de brandweer, ambulance en politie dragen we Jaap naar beneden en leggen hem op de bank neer.
De collega’s van de politie regelen de laatste zaken met de
buurvrouw en praat ik buiten nog even na met de brandweer collega’s en de
verpleegkundige van de 2e ambu.
Onze inzet wordt onderling nagelopen en samen komen we tot de conclusie dat we
alles op alles hebben gezet, maar dat het helaas niet mocht baten. Ik vraag
voor mijn eigen gevoel nog even of er een reden te bedenken is, waarom het
inzetten AutoPulse niet gebeurde? Maar de verpleegkundige kon hier geen
antwoord op geven, waarom zijn collega deze mogelijkheid niet gebruikte.
NB:
Namen en omstandigheden zijn i.v.m privacy reden aangepast.